-
1 ośnieżony szczyt górski
• snow-cappedSłownik polsko-angielski dla inżynierów > ośnieżony szczyt górski
-
2 szczyt
сущ.• апогей• верхушка• вершина• высота• голова• гора• зенит• кончик• маковка• наконечник• острие• разгар• степень• хохолок• щипец* * *1) верх, вершина, верхушка, пик2) archit. szczyt архит. торец, щипец3) polit. szczyt полит. саммит4) przen. szczyt перен. апогей, предел, разгарtarcza щитpole (siłowe) щит (силовой)geol. płyta, platforma, tarcza геол. щитel. rozdzielnica эл. щитtechn. ekran, osłona, pulpit, stawidło, tablica, tarcza, zastawka, zasuwa техн. щит (другие значения)* * *szczy|t♂, Р. \szczyttu 1. вершина ž, верхушка ž, верх;\szczyt góry вершина горы; \szczyt górski горная вершина, пик; \szczyt kopuły верх купола; \szczyt płuca анат. верхушка лёгкого;
2. верх, вершина ž; предел;\szczyt doskonałości верх совершенства; \szczyt marzeń предел мечтаний; \szczyt sławy вершина славы; \szczyt potęgi вершина могущества; godziny \szczyttu часы пик;
3. архит. щипец (здания);● konferencja na \szczytcie совещание в верхах (на высшем уровне)+1. wierzchołek, czubek
* * *м, P szczytu1) верши́на ż, верху́шка ż, верхszczyt góry — верши́на горы́
szczyt górski — го́рная верши́на, пик
szczyt kopuły — верх ку́пола
szczyt płuca — анат. верху́шка лёгкого
2) верх, верши́на ż; преде́лszczyt doskonałości — верх соверше́нства
szczyt marzeń — преде́л мечта́ний
szczyt sławy — верши́на сла́вы
szczyt potęgi — верши́на могу́щества
godziny szczytu — часы́ пик
3) архит. щипе́ц (зда́ния)•Syn:wierzchołek, czubek 1) -
3 szczyt szczy·t
-tu, -ty; loc sg - ciem1) [górski] summit2) (u drzewa, schodów) top3) (= szczęścia, powodzenia, choroby, głupoty) peak4) Pol summit5) (intensywne obciążenie) peak6) (u stołu) head -
4 górski szczyt
горная вершинаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > górski szczyt
-
5 szczy|t
m (G szczytu) 1. (góry) peak, summit- wejść a. wspiąć się na szczyt to climb to the top a. summit- zdobyć szczyt (górski) to conquer the summit a. mountain- schronisko pod szczytem a shelter below the summit2. (drzewa, masztu, wieży, schodów) top 3. książk. (punkt kulminacyjny) peak, apex- szczyt szczęścia the peak of happiness- szczyt czyichś możliwości the height of sb’s abilities- szczyt elegancji/luksusu the ultimate in elegance/luxury- szczyt egoizmu/głupoty the ultimate in egoism/stupidity- to już jest szczyt wszystkiego! that’s the limit!, that beats everything!4. Archit. (zwieńczenie elewacji) gable; (węższa ściana domu) gable wall 5. (konferencja) summit- szczyt NATO the NATO summit- rosyjsko-amerykańskie rozmowy na szczycie Russian-American summit talks6. (okres największego obciążenia) peak hours- w szczycie pociągi metra kursują co 4 minuty during peak hours the underground trains run every 4 minutes- rozmowy poza szczytem są tańsze during off-peak hours telephone calls are cheaper■ szczyt łóżka the head of the bed- szczyt stołu the head of the table- usiąść u szczytu stołu to take a seat at the head of the table- szczyty płuc Anat. the apexes of the lungsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczy|t
-
6 snow-capped
ośnieżony szczyt górski -
7 Berggipfel
Berggipfel m szczyt górski -
8 wzn|ieść
pf — wzn|osić impf (wzniosę, wzniesiesz, wzniesie, wzniósł, wzniosła, wznieśli — wznoszę) Ⅰ vt 1. (unieść) to lift a. raise [sth] up, to lift (up), to raise (up) [batutę, głowę, rękę, szablę] 2. (postawić) to erect [barykadę, budynek]; to build [pomnik, posąg] 3. (wzniecić) to raise, to stir [sth] up, to stir up [dym, kurz, pył] 4. (wydać) to raise [okrzyk] Ⅱ wznieść się — wznosić się 1. (unieść się) [mgła] to lift; [pierś, ramię, poziom wody, słońce] to rise (up) 2. (wzlecieć) [balon, ptak, samolot] to ascend; [dym, para] to rise (up) (w coś into sth) 3. (rozlec się) [jęk, krzyk] to arise, to go up 4. przen. to rise- wznieść się ponad przeciętność to rise above mediocrity- politycy, którzy wznieśli się ponad partyjne podziały politicians who have managed to rise above party differencesⅢ wznosić się 1. (piąć się w górę) [droga] to climb; [grunt, wybrzeże] to rise; [ścieżka] to slope up 2. (wystawać) [szczyt] to jut; [budynek, łańcuch górski] to rise (up); [maszt] to stick up- wzgórze wznoszące się nad miastem a hill overlooking the town■ wznieść toast a. kielich to propose a toast- wznosić modły książk. to offer up one’s prayersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzn|ieść
-
9 Bergspitze
Bergspitze <-, -n> fszczyt m górski
См. также в других словарях:
szczyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. szczycie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyżej położony punkt czegoś, np. budynku, góry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspinać się na szczyt górski. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczyt — m IV, D. u, Ms. szczycie; lm M. y 1. «najwyżej wzniesiona część góry, najwyższy punkt jakiegoś obiektu; wierzchołek, czubek» Skalny, nagi, spiczasty szczyt. Szczyt góry a. szczyt górski. Szczyt wulkanu. Szczyt masztu, słupa. Szczyt schodów. Wejść … Słownik języka polskiego
zdobyć — dk, zdobyćbędę, zdobyćbędziesz, zdobyćbądź, zdobyćbył, zdobyćbyty zdobywać ndk I, zdobyćam, zdobyćasz, zdobyćają, zdobyćaj, zdobyćał, zdobyćany 1. «odebrać coś komuś przemocą, opanować, zagarnąć coś w walce» Zdobyć twierdzę, ziemię, łupy. 2.… … Słownik języka polskiego
forsować — ndk IV, forsowaćsuję, forsowaćsujesz, forsowaćsuj, forsowaćował, forsowaćowany 1. «przeprowadzać coś siłą; popierać coś albo kogoś z naciskiem, zdecydowanie, czasami wbrew obiektywnym racjom» Forsować kandydata, pomysł, projekt. 2. «męczyć,… … Słownik języka polskiego
nieosiągalny — «nie do zdobycia; niedostępny, niedościgniony» Nieosiągalny szczyt górski. Nieosiągalny ideał, cel. Nieosiągalna doskonałość … Słownik języka polskiego
nieprzystępny — nieprzystępnyni 1. «unikający bliższych stosunków z ludźmi; zamknięty w sobie; wyniosły» Nieprzystępny dyrektor. 2. rzad. «taki, do którego trudno się dostać, który trudno przebyć; niedostępny» Nieprzystępny szczyt górski. przen. Nieprzystępny… … Słownik języka polskiego
ośmiotysięcznik — m III, D. a, N. ośmiotysięcznikkiem; lm M. i «szczyt górski o wysokości powyżej ośmiu tysięcy metrów nad poziomem morza» Wyprawa na ośmiotysięcznik. Atakować, zdobywać ośmiotysięczniki … Słownik języka polskiego
piramidalny — 1. «podobny do piramidy; mający kształt ostrosłupa lub stożka» Piramidalna budowla. Piramidalny szczyt górski. 2. pot. «olbrzymi, kolosalny, nadzwyczajny, niezwykły» Piramidalne kłamstwo, głupstwo … Słownik języka polskiego
turnia — ż I, DCMs. turniani; lm D. turniani geogr. «odosobniona skała albo szczyt górski o ostrym wierzchołku i stromych zboczach» Urwista turnia. Turnie tatrzańskie. ‹węg. z niem.› … Słownik języka polskiego
wierch — m III, D. u; lm M. y reg. książk. «wierzchołek, szczyt górski» Tatrzańskie wierchy … Słownik języka polskiego
wierch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} szczyt górski, wierzchołek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skaliste wierchy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
